یحیی بن زکریا (ع) از پیامبران بنی اسرائیل است.که چون پدرش به سن پیری رسید و تا آن روز دارای فرزند نبود و بیم داشت که ودائع نبوت به دست نا اهلان از خویشان برسد از خدا خواست فرزندی به او دهد پس خداوند یحیی را به وی عطا کرد یحیی در سن سه سالگی به مقام نبوت نائل گردید و در 5 سالگی در جمع بنی اسرائیل سخن گفت و آنان را موعظه کرد.

مادر یحیی خواهر مریم بنت عمران و به نقلی خاله مریم بوده است. و در زمان حضرت عیسی می زیسته ولی جناب عیسی (ع)ب او حجت بوده نام این پیامبر 5 بار در قرآن  آمده است.

قرآن وی را (سیداَ و حصوراَ )خوانده که حصور به معنای خوددار از امر ازدواج و یا به معنای پارسا میباشد.

نام این پیامبر بزرگوار در قرآن بیشتر در ضمن داستان پدرش زکریا آمده مانند(( آل عمران )) ((انعام)) و ((انبیا))  وتنها در سوره مریم به طور جداگانه اوصافی از او مطرح شده است.  

در سوره آل عمران 4 فضیلت از او ذکر شده:

1-موضوع تصدیق و ایمان آن حضرت نسبت به عیسی (ع)

2-سیادت و آقایی

3-پارسایی آن حضرت از ازدواج

4-مقام نبوت(مصدقا بکلمه من الله و سیدا و حصورا و نبیا من الصالحین)